Afluisteren
De afluisterwet is er al een poosje. In de wet wordt het voor opsporingsinstanties gemakkelijker om digitaal verkeer van telefoons, computers en het internet te volgen.
Veel mensen hebben er niks op tegen, als de overheid zijn mensen in de gaten houden. Ze doen het immers voor een goed doel. Terrorisme bestrijding, kinderporno tegengaan. Nobele doelen, daar kun je niets op tegen hebben, maar wat moeten ze met mijn communicatie, of op mijn computer, als ze op zoek zijn naar die twee dingen? Het werk van opsporingsbeambten is belangrijk, maar in deze wet mag men afluisteren zelfs zonder dat verzender en ontvanger ergens van verdacht worden. Onderzoek an sich is prima, maar een heel land als verdacht behandelen gaat te ver.
Een veelgehoord argument, “het is voor een goede zaak”, en we wonen niet in een bananenrepubliek, we hebben een verantwoordelijke regering dus heus wel weet hoe je correct met die data omgaat. Dat klopt. Nog wel.
Even een interessant voorbeeld die hier wat meer duiding aan geeft. De Amerikaanse NSA is de grootste luistervink ter wereld. Eigenlijk zijn alle wereldburgers in hun vizier, van iedereen wordt zoveel mogelijk informatie opgeslagen. Het is iets waar ik persoonlijk nog nooit last van gehad heb, en waarmee ze waarschijnlijk al veel terrorisme hebben kunnen stoppen. Klopt, maar de data wordt misbruikt, het wordt ingezet voor economisch gewin, voor het beïnvloeden van politieke besluitvorming en het afluisteren van exvriendinnetjes. Onder Bush is alles opgezet, met een carte-blanche onder de noemer Patriot-Act. En nou was Bush volgens mij ook niet zo’n lieverdje, sinds zijn presidentschap heeft Amerika er wel een paar vijanden bij. Maar onder iemand waarvoor de wereld wel echt respect had, Obama, zijn de programma’s niet terug gedraaid. Sterker, er is niets verminderd.
En dat is het enge aan deze programma’s. Het opzetten is moeilijk, het terugdraaien nog veel moeilijker. De diensten willen graag van belang zijn, en deze informatie is wat ze daarvoor nodig denken te hebben. Dat de diensten van belang willen zijn is ook in ons eigen land merkbaar. Telkens als de tereurdreiging van substantieel naar substantieel gaat, van code oranje naar code oranje, stuurt de AIVD er een persbericht uit. Geen idee waarom, er is niks te melden, behalve dat de dienst nog steeds van substantieel belang is?
En dan nu even naar de toekomst. Amerika heeft een programma dat iedereen kan afluisteren, dat bij iedereen en alle bedrijven die er toe doen informatie ophaalt. Hoe zou een “President-Elect” als Donald Trump dat zien. Een business opportunity? En als we dan toch ook nog met de veiligheid bezig zijn, dan kan er ook gelijk wel een extra veldje in de database, zodat je weet welke religie iemand aanhangt. Is dat wel waar we naar toe willen?
Terug naar huis, in ons land staat Wilders op winst. Komt er bij ons een rood vinkje als iemand van Marokkaanse komaf is? Kijk, daar zie je gelijk ook het gevaar. Deze programma’s zijn niet voor even, ze zijn voor langere tijd. En de overheden die ze tot hun beschikking hebben wisselen. We hebben nu echt geen idee wat voor overheid er over tien jaar aan de macht is, niet hier, niet in China, niet in Turkije. Denkstof voor nu.